Kilka lat temu studiowałam coś, co mnie zupełnie nie interesowało. To miała być droga na skróty. Miałam skończyć studia i przejąć rodzinny biznes, tym samym mieć zapewnioną spokojną przyszłość. Spełnione marzenie wielu osób. Wszystko miałam podane na tacy, tylko brać. Niestety danie, które mi zaserwowano, nie było dla mnie jadalne. Po prostu nie lubię kawioru ani kaczki z jabłkami. Wolę jogurt.
Kiedy studiowałam i szykowałam się do spokojnej finansowo przyszłości zapadłam na depresję.
Czułam wtedy, że czekająca mnie przyszłość jest zupełnie niezgodna z moimi pragnieniami. Mój organizm i mój umysł się zbuntowały. Cierpiałam tym bardziej, że miałam poczucie winy, że tyle osób chciało by być na moim miejscu, a ja tego nie doceniam. Trwało to trzy lata. Nie mogłam się zdecydować na żaden krok. Wegetowałam. Im więcej czasu mijało tym było mi trudniej. Aż w końcu postanowiłam, że będę o siebie walczyć. Rzucałam studia i zaczęłam wszystko od nowa.
Dziś uważam to za moją najlepszą decyzję w życiu.
Oczywiście nadal ciężko pracuję, mam wzloty i upadki, a moja ścieżka ewoluuje. Robię nagłe zwroty i czasem się cofam, ale już nie boję się iść własną droga. Mam tez odwagę błądzić. A co najważniejsze robię to co kocham i żyję z pasją i wierzę, że każdy może.
Dziś zachęcam wszystkich, aby odnaleźli własną drogę. Wyzwolili się z pułapki efektu zaangażowania polegającego na tym, że chcąc uchodzić za spójnych i konsekwentnych w swoich działaniach i dążąc do owej konsekwencji, nie wycofujemy się z własnych decyzji nawet jeśli przynoszą one straty.
Przyjmij też utopione koszty, pogódź się ze strata i zamknij to w przeszłości. Powiedz sobie „trudno, popełniłem błąd, ale było minęło. Teraz zajmę się życiem w teraźniejszości i budowaniem przyszłości”.
Dlaczego spójność ma być ważniejsza niż Twoje dobro? Dlaczego dla Twojego dobra nie zdobyć się na elastyczność, nie przyznać do błędu i nie zmienić strategii? Możesz wbudować w swój obraz siebie takie cechy jak elastyczność i umiejętność przyznawania się do bledów, a wtedy nawet gdy zmienisz decyzję nadal pozostaniesz ze sobą w zgodzie.
Anthony DeMello napisał, że nóż nie zrani wody, ale może przeciąć i zniszczyć ciało stałe. Im sztywniejsze masz schematy, tym bardziej jesteś narażony na zniszczenie.
Warto być elastycznym, a umiejętność przyznawania się do bledów jest cechą ludzi mądrych.
Ja w to wierzę, a Ty?
A jaką Ty drogę wybrałeś? Czy droga, która podążasz jest Twoja? Czy jesteś pewien, ze idziesz we właściwym kierunku? Czy spełniasz własne marzenia?
Nawet jeśli nie jesteś w stanie odpowiedzieć twierdząco na wszystkie pytania, pamiętaj, że każda sekunda to szansa na zmianę i nowy początek.
Z całego serca życzę Ci powodzenia.
Znam osoby, które zaczynały wszystko od zera w wieku czterdziestu, pięćdziesięciu, a nawet sześćdziesięciu lat i osiągnęły sukces! Więc nigdy nie jest za późno. Nie uciekaj się też do wymówki braku pieniędzy. Wielu właścicieli ogromnych firm zaczynało dosłownie od kilkunastu dolarów. Co oni mają wyjątkowego? Nigdy się nie poddają.